Ένα φεγγάρι πράσινο , μεγάλο,
που λάμπει μες τη νύχτα, – τίποτ’ άλλο.
Μια φωνή, που γρικιέται μες στο σάλο
και που σε λίγο παύει, – τίποτ’ άλλο.
Πέρα, μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του βαποριού που φεύγει, – τίποτ’ άλλο.
Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο
στα βάθη του μυαλού μου. – Τίποτ’ άλλο.
που λάμπει μες τη νύχτα, – τίποτ’ άλλο.
Μια φωνή, που γρικιέται μες στο σάλο
και που σε λίγο παύει, – τίποτ’ άλλο.
Πέρα, μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του βαποριού που φεύγει, – τίποτ’ άλλο.
Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο
στα βάθη του μυαλού μου. – Τίποτ’ άλλο.
14.11.1932.
Δημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία το 1933
Μελοποιήθηκε τρεις φορές: Α Β Γ (ακούστε τα τραγούδια πατώντας στο αντίστοιχο γράμμα)
Φωτογραφία καλύτερη δεν βρήκα. Άλλωστε με ενοχλεί η πρακτική να συνοδεύονται τα τραγούδια
απ' τις "ανάλογες" φωτογραφίες στα "γιουτουμπάκια". Το σαγιαδινό φεγγάρι λοιπόν, ούτε πράσινο
ούτε μεγάλο.Μόνο το βαπόρι που φεύγει και το παράπονο...
Μελοποιήθηκε τρεις φορές: Α Β Γ (ακούστε τα τραγούδια πατώντας στο αντίστοιχο γράμμα)
Φωτογραφία καλύτερη δεν βρήκα. Άλλωστε με ενοχλεί η πρακτική να συνοδεύονται τα τραγούδια
απ' τις "ανάλογες" φωτογραφίες στα "γιουτουμπάκια". Το σαγιαδινό φεγγάρι λοιπόν, ούτε πράσινο
ούτε μεγάλο.Μόνο το βαπόρι που φεύγει και το παράπονο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου