Ηγήτωρ' ονείρων. Από τον Ομηρικό Ύμνο Εις Ερμήν, στ. 14. Όχι ηγέτης των ονείρων αλλά με την έννοια του οδηγού των ονείρων.

(Ηγήτωρ < Αγήτωρ από το άγω-οδηγώ). Αυτός που [σε] οδηγεί [σ]τα όνειρα. Ο χθόνιος Ερμής, ο ψυχοπομπός-ψυχαγωγός, είναι ο οδηγός στον Ύπνο και στο Θάνατο. (Ερμής Υπνοδότης, Ύπνου προστάτης, Ονειροπομπός)

Ηθελημένος ο συνειρμός με το Η γη των ονείρων...

Ποίηση, φωτογραφίες, σκίτσα και όνειρα

(ότι μας έμεινε, ότι μας άφησαν).

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Ναπολέων Λαπαθιώτης


Νυχτερινό ΙΙ

Ένα φεγγάρι πράσινο , μεγάλο,
που λάμπει μες τη νύχτα, – τίποτ’ άλλο.

Μια φωνή, που γρικιέται μες στο σάλο

και που σε λίγο παύει, – τίποτ’ άλλο.

Πέρα, μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο

του βαποριού που φεύγει, – τίποτ’ άλλο.

Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο

στα βάθη του μυαλού μου.  – Τίποτ’ άλλο.


14.11.1932. 
Δημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία το 1933
Μελοποιήθηκε τρεις φορές: Α Β Γ (ακούστε τα τραγούδια πατώντας στο αντίστοιχο γράμμα)
Φωτογραφία καλύτερη δεν βρήκα. Άλλωστε με ενοχλεί η πρακτική να συνοδεύονται τα τραγούδια
απ' τις "ανάλογες" φωτογραφίες στα "γιουτουμπάκια". Το σαγιαδινό φεγγάρι λοιπόν, ούτε πράσινο 
ούτε μεγάλο.Μόνο το βαπόρι που φεύγει και το παράπονο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου