Ηγήτωρ' ονείρων. Από τον Ομηρικό Ύμνο Εις Ερμήν, στ. 14. Όχι ηγέτης των ονείρων αλλά με την έννοια του οδηγού των ονείρων.

(Ηγήτωρ < Αγήτωρ από το άγω-οδηγώ). Αυτός που [σε] οδηγεί [σ]τα όνειρα. Ο χθόνιος Ερμής, ο ψυχοπομπός-ψυχαγωγός, είναι ο οδηγός στον Ύπνο και στο Θάνατο. (Ερμής Υπνοδότης, Ύπνου προστάτης, Ονειροπομπός)

Ηθελημένος ο συνειρμός με το Η γη των ονείρων...

Ποίηση, φωτογραφίες, σκίτσα και όνειρα

(ότι μας έμεινε, ότι μας άφησαν).

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014


Ο ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΤΙΜΗΣ

Πάντα νυχτώνομαι ανάμεσα Φιλιάτες και Παραμυθιά 
που με βρίσκει η δύση όπως άλλοι ανοίγουν εκκλησιές 
να βγάλουν από τα κόκκαλά τους την αμαρτία
Είναι που με παίρνει από πίσω ένα κουκάλογο 
είμαι ο λαδάς μού λέει όλη την ώρα 
είμαι το αίμα του από το κοκκινόχωμα
ύστερα κλαίει όπως σε τρισάγιο
κι ούτε που βγαίνει ως σήμερα από το κατώι μου 
κι ας πέρασε μισός αιώνας φονικού 
κάτω από τις δυο φτερούγες του δεξιά κι αριστερά
και στη μέση ο Αχέροντας με το πένθος του μισοτιμής

Θανάσης Τζούλης, Και γάμον Έβρου του ποταμού

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Κάλεσμα


"...μοῦνον ἐμοὶ ἕνα λύχνον ἀπ᾽ ἠλιβάτου σέο πύργου
ἐκ περάτης ἀνάφαινε κατὰ κνέφας, ὄφρα νοήσας
ἔσσομαι ὁλκὰς Ἔρωτος ἔχων σέθεν ἀστέρα λύχνον..."


Μόνο ένα λύχνο βάλε για μένα να φωτίζει
άπ΄ τόν ψηλό σου πύργο απέναντι το δειλινό,
νά γίνω, άφού τον δω,
πλοίο που φέρνει τόν ‘Ερωτα,
το λύχνο σου έχοντας γι αστέρι... 

Μουσαίος, Τα καθ΄Ηρώ και Λέανδρον στ. 210-212.


Άχαρο το έργο της μετάφρασης. Πως να αλλάξεις τον "ηλίβατον πύργον" (ψηλός, απόκρημνος, δύσβατος), το "κατά κνέφας" (ας θυμηθούμε εδώ το "ιερόν κνέφας"- βαθύ σκοτάδι, του Ομήρου), το "έσσομαι ολκάς Έρωτος" ακόμα και το "έχω σέθεν" ("τι δ' άνευ σέθεν" του Αισχύλου);

Ο Μουσαίος, στο κατώφλι μιας νέας εποχής, εμπνέεται από την αρχαιότητα.
Μόνο ένας Ποιητής, μπορεί να μεταφράσει ή να εμπνευστεί:
Με το λύχνο του άστρου στους ουρανούς εβγήκα
στο αγιάζι των λειμώνων στη μόνη ακτή του κόσμου...