Ηγήτωρ' ονείρων. Από τον Ομηρικό Ύμνο Εις Ερμήν, στ. 14. Όχι ηγέτης των ονείρων αλλά με την έννοια του οδηγού των ονείρων.

(Ηγήτωρ < Αγήτωρ από το άγω-οδηγώ). Αυτός που [σε] οδηγεί [σ]τα όνειρα. Ο χθόνιος Ερμής, ο ψυχοπομπός-ψυχαγωγός, είναι ο οδηγός στον Ύπνο και στο Θάνατο. (Ερμής Υπνοδότης, Ύπνου προστάτης, Ονειροπομπός)

Ηθελημένος ο συνειρμός με το Η γη των ονείρων...

Ποίηση, φωτογραφίες, σκίτσα και όνειρα

(ότι μας έμεινε, ότι μας άφησαν).

Κυριακή 22 Απριλίου 2018

   


ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ

Σκέφτομαι τη θάλασσα.
(Η δικιά μου θάλασσα, έχει το άρωμα μιάς γυναίκας.)

Αόριστα (τη σκέφτομαι) σαν η κάθε θάλασσα να ήταν η δικιά μου, αυτή που ορίζεται από το Σκάλωμα και το Στροβίλι.
Το ότι αυτή ακριβώς η θάλασσα ήταν κάποτε ένας καταπράσινος κάμπος, δεν με ενοχλεί: Μερικές φορές μάλιστα, τα καράβια στη γραμμή του ορίζοντα, μοιάζουν να οργώνουν αυτή τη γαλάζια πεδιάδα.
Σκέφτομαι ότι αυτός ο κάμπος κάποτε θα γυρίσει…
 Όταν οι πάγοι ξανάρθουν, θα μαζευτούν στην πανάρχαια φωλιά τους τα νερά και τ΄ αγαπημένο  γαλαζοπράσινο, με τις τόσες γλυκές αποχρώσεις, θα γίνει μόνο πράσινο.
Τότε όμως ο χρόνος δεν θα υπάρχει (τι νόημα έχει ο χρόνος για τους πεθαμένους;) κι εγώ θα είμαι από ων, απ-ών.
Η προσθήκη δυο γραμμάτων σε μια τόσο μικρή λέξη, κρύβει την απουσία και το θάνατο.
Το άπ-ειρο παίρνει δικαιωματικά πίσω, αυτό που για μιά στιγμή, νόμισε ότι θα ζει
για πάντα. 











Σαγιαδινό

Της σαγιαδινής πρωίας
ή
της πρωίας των Σαγιάδων!

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018

«ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ »



«ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ »

Ο καθένας,  έχει τον δικό του θάνατο.
Προσωπικό, όπως το χρώμα των ματιών του.

Όμως ο έρωτας, είναι κοινός.
(Νάρθω μαζί σου;)
                                               21-3-2018

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018



SCRIPTIO CONTINUA

Η συνέχεια της γραφής.
Τα μαύρα μάτια σου
Άλφα κι Ωμέγα!

Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018



ΝΥΞΟΥ

Θέλω
Να κάνω τη ζωή σου
Ρημαδιό!

(Όμως
Η νύχτα
Με τραβάει απ’ το μανίκι…)
                        24-2-2018