Ήταν σαν να γύριζε κάποιος έναν πελώριο προβολέα
και να φώτιζε το πέλαγο μέσ' απ' τα σύννεφα.
Στο νου μου ήρθαν κάποιες παλιές ξεχασμένες στροφές:
"...όποιος ποτέ δεν αγάπησε
θ' αγαπήσει στο φως..."
(Οι στίχοι είναι του Γιώργου Σεφέρη από την Κίχλη (στ. 74-75)
Ο Γ.Σ. στηρίχτηκε πάνω στους στίχους άγνωστου Λατίνου ποιητή (*)
που έγραψε στο αριστουργηματικό Pervigilium Veneris (Η αγρυπνία της Αφροδίτης ή
σύμφωνα με το Γ.Σ. "Εσπερινός της Αφροδίτης"):
σύμφωνα με το Γ.Σ. "Εσπερινός της Αφροδίτης"):
...Cras amet qui numquam amauit
quique amauit cras amet!...
(αύριο θ' αγαπήσει
Έρωτος Άκουσμα Κρυμμένα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτύπωση
Στου δυνατού έρωτος το άκουσμα τρέμε και συγκινήσου
σαν αισθητής. Όμως, ευτυχισμένος,
θυμήσου πόσα η φαντασία σου σ’ έπλασεν· αυτά
πρώτα· κι έπειτα τ’ άλλα —πιο μικρά— που στην ζωή σου
επέρασες κι απόλαυσες, τ’ αληθινότερα κι απτά.—
Aπό τους τέτοιους έρωτας δεν ήσουν στερημένος.
Κ.Π.Καβάφης